dla fetyszystów męskich stóp

15nastolatek feet

Opowiadanie jest wymyślone.Za błędy przepraszam.

Była jesień.Dokładnie Listopad.Za oknami latały liście,wiał wiatr i padał deszcz.Wszyscy siedzieli w szkole,głównie na ławkach,gadając z kolegami czy koleżankami o grach lub innych pierdołach.Ja mogłem gadać z kolegą,ale akurat zachorował,więc nie miałem z kim pogadać,więc stanąłem pod ścianą,rozmyślając o różnych rzeczach.Jedynie Nataniel,mój kolega z klasy był optymistą.Był to wysoki brunet o czarnych,potarganych włosach i jasnobrązowych oczach.Chodził po szkole uśmiechnięty od ucha do ucha.Kiedy tylko mnie zauważył,spytał mnie,dlaczego się nie uśmiecham.Odpowiedziałem mu,że się zamyśliłem,na co no spytał czy często się uśmiecham,odpowiedziałem mu,że nie za często.Wtedy on zaprosił mnie po lekcjach do siebie,do domu na spotkanie.Powiedziałem mu,że nawet nie znam jego adresu.Wtedy Nataniel wziął kartkę z notesu i zapisał na niej adres swojego mieszkania i godzinę,o której mam się zjawić.Nie miałem wyjścia i odpowiedziałem,że go dowiedzę,na co on tylko klepnął mnie w plecy,uśmiechnął się do mnie i poszedł.Po lekcjach,zgodzie z zaproszeniem poszedłem do Nataniela,a on z kolei przywitał mnie uśmiechem.Kiedy zdjąłem kurtkę i buty,poszedłem z nim do jego pokoju.Był to mały pokój z biurkiem,komodą,telewizorem i łóżkiem pojedyńczym.Był tam jeszcze jeden nieużytkowany pokój,który właściwie mógł należeć do Nataniela,bo łączył się z jego pokojem.Spytał mnie wtedy,czy dziś się uśmiechałem.Odpowiedziałem,że nie.Wtedy poszliśmy właśnie tam i w tym pomieszczeniu była tylko jedna rzecz.Wyglądała ona jak drewnine łóżko bez materaca z dwiema parami dybów,do którego jest przymocowane drewniane krzesło.Nataniel powiedział,żebym zdjął bluzę,koszulkę i skarpetki.Wykonałem to bez szemrania i zgodnie z rozkazem Nataniela położyłem się na tym łóżku.Wtedy on przykuł mi stopy i ręce do łóżka.Spytałem się wtedy co on odwala.Odpowiedział mi tylko,że jeśli sam się nie uśmiechnę,to on mi w tym pomoże.Wtedy zdjął skarpetki,usiadł na tym krześle,przyłożył mi stopy do twarzy i powiedział,że będe wdychał zapch jego stóp,puki się nie uśmiechnę.W między czasie,Nataniel przyłożył mi duże palce u stóp do kącików moich ust i wykrzywiał mi usta w uśmiech.Jednak to nie pomogło i Nataniel przybrał inną taktykę.Mianowicie Zaczął łaskotać mnie po żebrach,po bokach i pod pachami.Na jego nieszczęście i ten plan spalił na banewce.Potem poszedł do pokoju i po chwili wrócił z białym,sztywnym piórkiem w dłoni i zaczął łaskotać mnie po stopach.Nie wiem ile to trwało,ale złamał mnie.Cały czas wydawałem z siebie niekontrolowany śmiech.Wtedy postanowiłem,że się uśmiechnę,by mieć go z głowy.Nataniel jak to zobaczył,uwolnił mnie,pomógł mi się ubrać i powiedział,że jeśli znowu zobaczy mnie bez uśmiechu na ustach,znowu mnie tu przyciągnie i będzie mnie torturował,tak jak dzisiaj.Nie powiem,te tortury podobały mi się i od tamtej pory od czasu do czasu udaje smutasa,by Nataniel znowu mnie męczył.

eternitto

Proszę nie pisz więcej. Twoja interpunkcja jest jedną wielką porażką, popełniasz błędy w pisowni wyrazów. Opowiadanie jest nieciekawe.

15nastolatek feet

To powiedzcie mi co muszę zrobić by było dobrze.Staram się przecież.To chyba się liczy.

2770132u

Chciałbym, żeby kolega mnie tak torturowal

2770132u