dla fetyszystów męskich stóp

pocztowka

CZĘŚĆ 1

Mój kolega ma na imię Bartek. Chodzi ze mną do równoległej klasy w naszym gimnazjum. Nasi rodzice znają się od kilkunastu lat i są bardzo dobrymi przyjaciółmi, dlatego Bartek nieraz przychodzi do nas do domu. Od zawsze podobały mi się jego stopy i cieszyłem się, kiedy mogłem na nie patrzeć. Dzisiaj była do tego okazja, ponieważ miał przyjść na kolację.
Bartek ma czarne włosy i piwne oczy. Ma kremową cerę, a dziewczyny ze szkoły go wręcz uwielbiają. Piętnastolatek jest wysportowany i silny.
Około godziny dziewiętnastej zadzwonił dzwonek. Przywitałem się z gośćmi, a następnie zjedliśmy razem kolację. Potem poszedłem z Bartkiem do pokoju, a nasi rodzice pojechali do baru. W holu zobaczyłem jego piękne czarne Superstary. Na stopach miał czarne stopki z Nike. Włączyliśmy komputer i graliśmy w gry. Kątem oka spojrzałem na jego skarpetki. Przez chwilę wydawało mi się, że to zauważył, i poczułem lekkie zażenowanie. Ponieważ chciało mi się pić, przyniosłem z kuchni soku. Niezdarnie wylałem sok na podłogę, więc zacząłem na kolanach ją wycierać. Wtedy jego skarpetka dotknęła mojej głowy. Spojrzałem na niego i spytałem się, co robi.
-Jak to co? - śmiał się. - Od dawna czułem, że dziwnie się zachowujesz, wyjątkowo dzisiaj. Kiedy poszedłeś po sok, postanowiłem sprawdzić twoją historię wyszukiwania. Już wszystko wiem...
-Ale jak to... wszystko? - spytałem trochę skrępowany.
Czułem stres i bardzo zastanawiałem się, o co mu chodzi.
-Wszystko... o stopach. Podobają ci się. Moje też. Cały czas na nie patrzysz.
Ta sytuacja była dziwna i dość kłopotliwa. Ja, przed nim klęczący i on, patrzący na mnie z góry i z tym dziwnym uśmiechem.
Po chwili mnie uspokoił.
-Nie stresuj się. Spełnię twoje marzenie. - powiedział.
-Mówisz na serio? - byłem bardzo zmieszany.
-Tak, czemu by nie? To może być całkiem fajne, tak tobą rządzić. Niewolnik pod moimi stopami... zaczynajmy.
-O tak, od dawna tego pragnąłem. - odpowiedziałem rozmarzony.

Barti

Nieźle się zapowiada Very Happy